ΝΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

Ο εκφυλισμός των εξεταστικών επιτροπών ...

 Παρακολουθώντας τις διαδικασίες σύστασης και τη λογική της λειτουργίας των εξεταστικών επιτροπών της βουλής, διακρίνει κανείς, με λύπη, τον επαρχιωτισμό, τη φθήνια και την προχειρότητα της πολιτικής μας ζωής. Ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης αυτής της χώρας θα περίμενε την ολοκλήρωση του έργου της Δικαιοσύνης για τις υποθέσεις αυτές και ύστερα - σαν φυσικό επακόλουθο - την σύσταση των εξεταστικών επιτροπών. Στις τρεις εξεταστικές επιτροπές συνέβη, όμως, το ακριβώς αντίθετο. Χωρίς η Δικαιοσύνη να έχει διαπιστώσει εμπλοκή πολιτικών προσώπων και χωρίς να έχει καταδικαστεί κάποιος από τους εμπλεκόμενους των υποθέσεων αυτών, είχαμε μια καινοτομία. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, του κόμματος το οποίο στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία πλειοψηφεί, στήνει εξεταστικές επιτροπές μέσω των οποίων – και υπό καθεστώς τρομοκράτησης, απειλών και διαπόμπευσης των μαρτύρων, για αρκετούς από τους οποίους εκκρεμούν άδικες και ανυπόστατες κατηγορίες, προσπαθεί (είναι πλέον εμφανές) να χειραγωγήσει και να κατευθύνει τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και εντέλει να την υποκαταστήσει κρατώντας για τον εαυτό του (το ΠΑΣΟΚ δηλαδή) και μόνο επιλεκτικά ως προς τους πολιτικούς του αντιπάλους, τον ρόλο και του εισαγγελέα και του δικαστή. Το λυπηρό της όλης υπόθεσης με τις εξεταστικές επιτροπές είναι πως οι επιτροπές αυτές έγιναν για να διερευνηθούν υποτιθέμενα σκάνδαλα αλλά κατέληξαν οι ίδιες να είναι σκάνδαλα! Κάθε κόμμα καταλήγει στα δικά του συμπεράσματα, βγάζει το δικό του πόρισμα και αθωώνει τα δικά του στελέχη. Η πλειοψηφία παραπέμπει τους ίδιους πολιτικούς που είχε αθωώσει, μερικούς μήνες νωρίτερα, η τότε πλειοψηφία, η οποία σήμερα είναι μειοψηφία…. κ.ο.κ. Αυτή ακριβώς η εικόνα περιγράφει με χιλιάδες λέξεις γιατί φτάσαμε ως χώρα και ως πολιτικό σύστημα ως εδώ. Γιατί ο δικομματισμός έχει συρρικνωθεί. Γιατί η πολιτική έχει απαξιωθεί πλέον, και οι πολιτικοί κυκλοφορούν στον δρόμο μεταμφιεσμένοι. Και αυτό επιβεβαιώνει και κάτι ακόμη: Ένα πολιτικό σύστημα με ανεπαρκές δυναμικό, το οποίο δεν έχει δοκιμαστεί σε επαγγελματικούς χώρους, είναι προφανές ότι δεν θα κατάφερνε και πολλά πράγματα, από τη στιγμή που η πρώτη απασχόληση την οποία θα ενέγραφε στο βιογραφικό του είναι «βουλευτής»…

Εξεταστικές επιτροπές.. Ας μιλήσουμε επιτέλους!

 Δυστυχώς, όπως δείχνουν τα πράγματα, η σύσταση των εξεταστικών επιτροπών από το κυβερνών κόμμα, ήταν αποτέλεσμα μιας απολύτως κατευθυνόμενης και ελεγχόμενης προσπάθειας με σκοπό να αναπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη αλλά κυριότερα να αποπροσανατολιστεί η εξωτερική πολιτική της χώρας με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην ηθική και την οικονομική πτώχευση. Έτσι λοιπόν, με όπλα τα χαλκευμένα, ανακριβή και παραποιημένα στοιχεία που έντεχνα και οργανωμένα διοχετεύθηκαν μέσω των ΜΜΕ, δημιούργησαν - δια της καθημερινής πλύσης εγκεφάλου - ένα κλίμα οξύτατης πολιτικής αντιπαράθεσης με απώτερο σκοπό - μέσω του ευτελισμού του πολιτικού συστήματος της χώρας - να καταστήσουν την Ελλάδα υπάκουο εκτελεστή των όποιων οδηγιών, παραλύοντας τις άμυνες που θα μπορούσε να αντιτάξει. Όλα έγιναν πιο εύκολα με την ποινικοποίηση και την υποβάθμιση της πολιτικής ζωής και των πολιτικών και κυρίως με την παρεμπόδιση ανάμιξης στα κοινά σημαντικών στελεχών του ενεργού πολιτικά πληθυσμού. Και οι τρεις καλοσχεδιασμένες εξεταστικές επιτροπές - σκευωρίες στρέφονται εναντίον όλης της κοινωνίας και όχι μόνο εναντίον της συγκεκριμένης πολιτικής παράταξης και των στελεχών της και των ,ουκ ολίγων, πολιτών και επιχειρηματιών που, σε πολλές περιπτώσεις, αδίκως στοχοποιήθηκαν. Πάρετε για παράδειγμα την εξεταστική επιτροπή για την υπόθεση των ομολόγων, όπου οι εμπνευστές της αξιολόγησαν ορθά τη δυνατότητα μετατροπής του Κοινοβουλίου σε πεδίο αντιπαράθεσης των θνησιγενών ελληνικών τραπεζών με τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες και επενδυτικές εταιρείες και τους εδώ εκπροσώπους τους. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της επιτροπής αυτής? Πέραν της άδικης στοχοποίησης ανθρώπων και εταιρειών, οι οποίες έκαναν τη δουλειά τους στην συγκεκριμένη συναλλαγή του ομολόγου με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που γίνεται και στις υπόλοιπες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, το ουσιαστικό αποτέλεσμα της πορείας της υπόθεσης αυτής που κατέληξε στην εξεταστική επιτροπή, ήταν να καταστεί η χώρα αδύναμη στο να δανειστεί χρήματα. Διότι με τη δημοσιότητα που έλαβε η υπόθεση αυτή εκτός συνόρων, δεν νομίζω πως υπάρχει σήμερα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ή επενδυτική εταιρεία του εξωτερικού η οποία θα διακινδύνευε να διασυρθεί το όνομά της αναλαμβάνοντας αντίστοιχη έκδοση ομολόγου για την χώρα μας. Ή και αν βρεθεί κάποια εταιρεία, ίδρυμα ή οργανισμός να το κάνει, να είστε σίγουροι πως θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά – όπως και συμβαίνει σήμερα…

Οι εξεταστικές επιτροπές αυτές δεν εξυπηρετούν το σκοπό τους!

Αυτή η ιστορία με τις εξεταστικές επιτροπές της βουλής έχει παραγίνει. Είναι πλέον φανερό σε όλους, πως οι επιτροπές αυτές δεν εξυπηρετούν το σκοπό τους και δεν ωφελούν κανέναν, παρά μόνο το κυβερνών κόμμα, το οποίο μέσα από αυτές διατηρεί την υποτιθέμενη σκανδαλολογία με σκοπό να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη και να «περάσει» όσο πιο αναίμακτα μπορεί την πολιτική του. Σε μια ευνομούμενη δημοκρατία, οι εξεταστικές επιτροπές αποτελούν το δημοκρατικό εργαλείο του κοινοβουλευτικού ελέγχου και η σύσταση τους πραγματοποιείται όταν η δικαιοσύνη, κατόπιν ενδελεχούς έρευνας, διαπιστώσει ενδείξεις εμπλοκής πολιτικών προσώπων για κάποιο αδίκημα. Αυτά, βέβαια, ισχύουν στις ευνομούμενες δημοκρατίες και όχι στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα, το ρόλο της δικαιοσύνης έχουν αναλάβει τα κατευθυνόμενα από τα ισχυρά επιχειρηματικά και κομματικά συμφέροντα ΜΜΕ, με αποτέλεσμα οι εξεταστικές επιτροπές να βγάζουν τα πορίσματα τους, χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις εν εξελίξει έρευνες της δικαιοσύνης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εξεταστική επιτροπή για την υπόθεση των ομολόγων. Όταν ξεκίνησε τις εργασίες της η εξεταστική επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση των ομολόγων, ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει τη δικαστική συνδρομή των αρμόδιων βρετανικών αρχών, προκειμένου να διερευνηθεί περαιτέρω η υπόθεση και να ελεγχθεί η διαδρομή της προμήθειας για το επίμαχο ομόλογο των 280 εκατ. ευρώ της JP Morgan. Διαβάζοντας, με προσοχή, το πόρισμα της επιτροπής, πουθενά δεν αναφέρεται κάτι σχετικό που να έχει να κάνει με κάποιο συμπέρασμα ή πόρισμα των αρμόδιων βρετανικών αρχών. Δεν σας κάνει εντύπωση? Πως είναι δυνατόν για ένα τόσο «μεγάλο σκάνδαλο» να μην έχει βρει τίποτα μεμπτό η FSA, δηλαδή η Βρετανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς? Και όμως, είναι…. Είναι δυνατόν, γιατί απλά στην υπόθεση του «περιβόητου» ομολόγου, σύμφωνα με την FSA, ακολουθήθηκαν οι συνήθεις πρακτικές, όμοιες με αυτές που ακολουθούνται σε αντίστοιχες εκδόσεις ομολόγων ανά την υφήλιο. Απλά, η εξεταστική επιτροπή, μάλλον, θα ξέχασε να αναφέρει στο πόρισμά της πως η FSA δεν βρήκε κάτι το επιλήψιμο στην υπόθεση αυτή. Γιατί να το κάνει άλλωστε? Παρόλα αυτά, η επιτροπή έβγαλε πόρισμα πως τα ταμεία ζημιώθηκαν από το ομόλογο, τη στιγμή που δεν ζητήθηκε από κανέναν αναγνωρισμένο εμπειρογνώμονα, σχετικό με τα δομημένα ομόλογα, να συντάξει μια πραγματογνωμοσύνη αποτίμησης του ομολόγου. Θα μου πείτε γιατί να ζητήσουν μια τέτοια πραγματογνωμοσύνη, η οποία θα μπορούσε να τους γυρίσει «boomerang», όπως συνέβη και με την συνδρομή της βρετανικής FSA στην υπόθεση αυτή? Το πόρισμα, λοιπόν, βγήκε από τα μέλη της επιτροπής και σύμφωνα με αυτό τα ταμεία ζημιώθηκαν με ποσά που κυμαίνονται από 19 έως 42 εκατ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί πως κάπου μέσα στις σελίδες του πορίσματος και συγκεκριμένα σε μια υποσημείωση, αναφέρεται πως το ομόλογο επαναγοράστηκε εξ’ ολοκλήρου από τη JP Morgan και την North Asset Management και τα ταμεία πήραν πίσω και αυτά εξ’ ολοκλήρου τα χρήματα που δαπάνησαν για την αγορά του ομολόγου. Με άλλα λόγια, τα ταμεία δεν υπέστησαν καμία, μα καμία, ζημιά από το συγκεκριμένο ομόλογο ….Λεπτομέρειες….μπροστά στο σκοπό και στον λόγο ύπαρξης της συγκεκριμένης εξεταστικής επιτροπής. Το πόρισμα γράφει πως υπήρξε σκάνδαλο και ζημιά και αυτό είναι που μένει από την υπόθεση αυτή… Όπως επίσης μένει και η «λάσπη» που εντέχνως «ρίχτηκε» σε όλους τους εμπλεκόμενους της υπόθεσης αυτής… Αξιοσημείωτη είναι η γνώμη του Συνδέσμου Μελών Χρηματιστηρίων Αθηνών (ΣΜΕΧΑ), που όντας ένας ανεξάρτητος φορέας στηλίτευσε μέσω του Προέδρου του την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για την διακριτική συμπεριφορά που επέδειξε απέναντι στους ξένους χρηματιστές. Ενώ αυτοί χρησιμοποιήθηκαν ως εξιλαστήρια θύματα, οι θυγατρικές των Ελληνικών Τραπεζών δεν κλήθηκαν να δώσουν καμία εξήγηση για τη συμμετοχή τους σε ανάλογες επενδύσεις σε δομημένα ομόλογα. Είναι σαφές ότι οι εξεταστικές επιτροπές πολύ δύσκολα θα έχουν απτά αποτελέσματα. Το παρατηρήσαμε και στην υπόθεση του Βατοπεδίου που όταν έφτασε η ώρα να συζητηθεί στη Βουλή, ακόμα και οι ίδιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, δεν είχαν μια ομόφωνη στάση ούτε «τόλμησαν» να πιέσουν προς την κατέυθυνση που θα έφερνε τους συναδέλφους τους απο τη ΝΔ αντιμέτωπους με την Ελληνική δικαιοσύνη έχοντας ένα βαρύ κατηγορητήριο απέναντί τους, όπως άλλωστε φαινόταν να προωθεί η εξεταστική επιτροπή. Σε μια στιγμή που η χώρα αγωνίζεται να ορθοποδήσει, είναι τραγικό να αναλωθεί η κυβέρνηση σε δράσεις που δεν αποσκοπούν στο μέλλον αλλά να μείνει δέσμια των παθογενειών του παρελθόντος. Ακόμα κι αν αυτό λέγεται εξεταστική για την οικονομία. Μακάρι να ήταν δυνατόν να τιμωρηθεί κάποιος για όλες τις παρατυπίες γιατί είναι δεδομένο ότι το 2009 δόθηκαν εσφαλμένα στατιστικά στοιχεία σχετικά με το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας στην Eurostat. Όμως, πιθανότατα δεν ήταν η πρώτη φορά που κάποιοι «μαγείρεψαν» τα οικονομικά της χώρας και ούτε είναι η πρώτη φορά που μάλλον κανένας πραγματικός ένοχος δεν θα πληρώσει. Ο πόλεμος τριβής των πολιτικών αντιπάλων και η ανέυρεση θυμάτων για την αρένα που έχει στηθεί με θεατές τους Έλληνες πολίτες πρέπει να σταματήσει.

Ανήσυχοι οι Έλληνες για την οικονομία, το 56% φοβάται χρεοκοπία

Αθήνα

Ανήσυχοι και φοβισμένοι για το τι μέλλει γενέσθαι στην οικονομία εμφανίζονται οι Έλληνες, σε δημοσκόπηση της Public Issue για το ΣΚΑΪ για την επόμενη ημέρα των εκλογών, με το 56% να θεωρεί πιθανό το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας. 

Επιπλέον, το 46% ζητά επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με τους δανειστές για πληρωμή μόνο ενός μέρους. 

Ως ένοχο για την σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας η συντριπτική πλειοψηφία, 96%, απαντά οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Ειδικότερα, σε ερώτηση για το τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα σήμερα με το δημόσιο χρέος της, το 46% ζητά επαναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές για πληρωμή μόνο ενός μέρους, 23% ζητά συνέχιση της εφαρμογής των μέτρων του Μνημονίου, ενώ 14% ζητά να μην πληρώσει η Ελλάδα το χρέος και να προχωρήσει σε στάση πληρωμών. 

Πάντως, το 69% πιστεύει ότι η χώρα δε θα πρέπει να φύγει από τη ζώνη του Ευρώ. 

Ποιος φταίει για την κατάσταση;

Ως ένοχο για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας η συντριπτική πλειοψηφία, 96%, απαντά οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Ειδικότερα, σε ερώτηση για το ποιοι ευθύνονται για το χρέος της Ελλάδας, η συντριπτική πλειοψηφία (96%) απαντά οι ελληνικές κυβερνήσεις και ακολουθούν οι κερδοσκόποι (87%), οι ελληνικές τράπεζες (72%), οι μεγάλες χώρες της ΕΕ (69%), οι ξένες τράπεζες (66%) και τέλος οι ίδιοι οι Έλληνες πολίτες (54%). 

Εξάλλου, 66% των ερωτώμενων απαντούν ότι δεν εμπιστεύονται τους Γιώργο Παπανδρέου και Γιώργο Παπακωνσταντίνου για τη διαχείριση των προβλημάτων της οικονομίας, ενώ 65% εκτιμά ότι η στάση του Αντώνη Σαμαρά στα θέματα της οικονομίας είναι λάθος. 

Η έρευνα της Public Issue πραγματοποιήθηκε το διάστημα 4-6 Νοεμβρίου 2010, σε δείγμα 1.027 ατόμων.

Ποιά ανάπτυξη;

Στο περιοδικό « The Economist» περιέχονται κάθε εβδομάδα οικονομικοί δείκτες (χρηματιστήριο από 31.12.09, εμπορικό ισοζύγιο και ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, δημόσιο έλλειμμα, βιομηχανική παραγωγή, πληθωρισμός, ανεργία ) για 42 επιλεγμένες χώρες. H Ελλάδα βρίσκεται στη λίστα παντού στις τελευταίες θέσεις. Επιπροσθέτως, η κατάταξη της χώρας στους διεθνείς δείκτες ανταγωνιστικότητας, επιχειρηματικότητας και καινοτομίας είναι από κακή έως κάκιστη, οπότε δικαιολογημένα διερωτάσαι γιατί πρόσφατα ευδαιμονούσαμε και γιατί κανείς πολιτικός δεν είχε από χρόνια προειδοποιήσει τους πολίτες για την επερχόμενη καταστροφή. Αυτά δε ενώ άλλες μικρές και χωρίς πλουτοπαραγωγικές πηγές χώρες της Ευρώπης ευημερούν με βάση κυρίως τη γνώση των πολιτών τους. Έτσι η Σουηδία και η Ολλανδία το 2009 είχαν κατά κεφαλή θετικό ισοζύγιο 3110€ και 2820€ αντίστοιχα ( ενώ η Γερμανία είχε μόνο 2180€ ), παρά την ασυγκρίτως καλύτερη κοινωνική πρόνοια που παρέχουν. Εμείς μπήκαμε μέσα 3270€! Πως λοιπόν και το World Economic Forum μας συγκαταλέγει στα οικονομίες έντασης γνώσης; Τι καλό έχει δει η ανάπτυξη της χώρας από τη γνώση των Ελλήνων ερευνητών;

Και με τα παραπάνω σε όλους γνωστά, οι πολιτικοί μας ερίζουν μεταξύ τους και ελάχιστα ασχολούνται με την ανάπτυξη. Οι ίδιοι πολιτικοί που μας κατάντησαν έσχατους, με την αμέριστη φυσικά βοήθεια του άρχοντα λαού, των συνδικαλιστών, αλλά και του επιχειρηματικού κόσμου, κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα συνεχίσει να κυβερνά. Να κυβερνά τι; τα οικονομικά ερείπια, τις ασήμαντες εξαγωγές ή την αποπληρωμή των 330 δις € που φάγαμε, που απαιτεί ετησίως το 7% του Α.Ε.Π. μόνο για τόκους;

Περί του πρακτέου, που προφανώς δεν μπορεί να είναι άλλο από την ανάπτυξη και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας(σε συνδυασμό με τη μείωση του κόστους λειτουργίας του-στενού και ευρύτερου- δημόσιου και άκρως αντιπαραγωγικού τομέα), ουσιαστική κουβέντα δε γίνεται. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει τώρα να δραστηριοποιηθεί η φιλοπατρία των Ελλήνων, ανάλογα με τις γνώσεις και τις δεξιότητές του καθενός και προσωπικά κάτι έχω να πω για την Εθνική Στρατηγική Έρευνας του υπουργείου Παιδείας (και έρευνας), αρχίζοντας με κάποιες διαπιστώσεις σχετικά με την ιστορία της Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης ( ΕΤΑ) στην Ελλάδα.

 Οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν ποτέ χρηματοδοτήσει ΕΤΑ που θα βοηθούσε την ανάπτυξη με πόρους του προϋπολογισμού, μόνο τσόντες στα λεφτά της Ε.Ε. βάζουν. Έχω δε την πεποίθηση ότι οι Έλληνες πολιτικοί είναι ανίκανοι να κατανοήσουν το πρόβλημα. Έτσι, για ΕΤΑ η χώρα (λέει ότι) διαθέτει το 0.6% του Α.Ε.Π. στο οποίο ο ιδιωτικός τομέας (λέει ότι) συμμετέχει με το 30%. Φυσικά, οι ευημερούσες Ν. Κορέα και Σουηδία ξοδεύουν το 3.5% του Α.Ε.Π. τους για ΕΤΑ με τον ιδιωτικό τομέα να βάζει το 70%!

 Παρά τα αρκετά δις € που έχουν διατεθεί τα τελευταία 20 χρόνια, δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο συσχετισμού της ερευνητικής προσπάθειας και της ανάπτυξης της χώρας.

* Το σύνολο των εξαγωγών της χώρας του 2009 ήταν μόνο 14.3 δις € σε Α.Ε.Π. 260 δις €. Τα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας έδωσαν το 3% των εξαγωγών και η γεωργία μόνο το 9%! Αντιπαραθετικά μια εταιρία παραγωγής μετάλλου (Βιοχάλκο) είχε το 7% με μόνο 8000 εργαζόμενους απέναντι στους 500χιλ. αγρότες! Ποιού κλάδου συνεπώς ηανάπτυξη προέχει;

Και έρχομαι στις εξαγγελίες του προγράμματος Εθνικής Στρατηγικής Έρευνας, που διατυμπανίζει ότι η έρευνα και η τεχνολογία είναι βασικοί μοχλοί ανάπτυξης:

* Δεν πρόκειται για ΕΣΕ, αλλά για καλό (εκ πρώτης όψεως λόγω ελλείψεως υποστηρικτικών στοιχείων) πρόγραμμα Έρευνας, Τεχνολογικής Ανάπτυξης και Καινοτομίας, που υπόκειται στην εξαιρετικά στριφνή διαχείριση (π.χ. μια επιχείρηση για να πάρει προκαταβολή πρέπει να καταθέσει ισόποση εγγυητική επιστολή-που να τη βρει στην Ελλάδα σήμερα;) που απαιτεί η Ε.Ε. Ένα πραγματικά εθνικό πρόγραμμα θα περιείχε ΕΤΑ για την εντόπια παραγωγή μέρους έστω των τεράστιων προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων και επαρκή αγροτική έρευνα, ώστε να μειωθεί το ετήσιο έλλειμμα αγροτικών εισαγωγών-εξαγωγών που είναι 3 δις €! Το προτεινόμενο δεν προβλέπει τίποτε ούτε για τον τεράστιο τομέα της κατασκευής.

 Η δημόσια δαπάνη είναι 572,8εκ. € δηλαδή μόνο το 1.77% των κοινοτικών και εθνικών πόρων του ΕΣΠΑ 2007-2013 και μέχρι σήμερα έχουν εκταμιευτεί μόνο 5 εκ. € (ελέω Ν.Δ.)!

 Έχουν τώρα ενεργοποιηθεί περίπου 230 εκ. €, δύσκολη όμως θα είναι η πλήρης απορρόφηση, όσο και αν προσπαθήσει το προσωπικό της ΓΓΕΤ.

 Το κείμενο διαβούλευσης του Υπ. Παιδείας (23.7.10) λέει και διάφορα ελπιδοφόρα, όπως ότι η έρευνα πρέπει να εξυπηρετεί την παραγωγή. Δεν προβλέπει όμως κάποια δράση για την πρόσβαση της παραγωγής στις διαθέσιμες υπηρεσίες των ερευνητικών φορέων.

Το κείμενο διαβούλευσης ευαγγελίζεται ανάπτυξη, με την (πιθανή) όμως διάθεση 190 εκ. € το χρόνο για τρία χρόνια, μακάρι να βγει έστω και λίγο αληθινό!

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=372839&dt=13/12/2010#ixzz186RwyETg

Το πόρισμα της Βουλής για τα δομημένα ομόλογα

Διαβάζοντας το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής για τα δομημένα ομόλογακαι έχοντας παρακολουθήσει την πορεία αυτής της υπόθεσης από την αρχή της,διαπιστώνω με μεγάλη λύπη ότι οι θεσμοί και οι διαδικασίες σε αυτή τη χώρα είναι…για τα πανηγύρια – συγχωρήστε με για την έκφραση, αλλά δυστυχώς έτσι είναι. Τιεννοώ?

Όλοι όσοι παρακολουθείτε τα τεκταινόμενα αυτής της χώρας θα θυμάστε με πόση επιμονή τα ΜΜΕ μας βομβάρδιζαν καθημερινά και για 5 ολόκληρους μήνες σχετικά με την υπόθεση αυτή. Θα θυμάστε επίσης πως η τότε αντιπολίτευση, και τωρινή κυβέρνηση, με «σημαία» το υποτιθέμενο αυτό σκάνδαλο ζητούσε επίμονα εκλογές. Τι συνέβη λοιπόν σε αυτήν την υπόθεση? Πως ξεκίνησε και από ποιους ξεσκεπάστηκε αυτό το υποτιθέμενο σκάνδαλο? Θα σας πω…  

Ο τότε πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (κος Πιλάβιος) κατέθεσε εισήγηση στον τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας (κο Αλογοσκούφη), η οποία συνοδευόταν από μηνυτήρια αναφορά, όπου χαρακτηριστικά ανέφερε ότι συγκεκριμένες ξένες εταιρείες του χρηματοπιστωτικού κλάδου δραστηριοποιούνται παράτυπα στην αγορά ομολόγων. Η αναφορά διαβιβάστηκε στη Δικαιοσύνη, η οποία με βάση τα τότε γραφόμενα στον τύπο, άσκησε δίωξη για σωρεία κακουργημάτων in rem όσον αφορά τα δομημένα ομόλογα. Με την αναφορά του αυτή ο κ. Πιλάβιος αποσκοπούσε στο να βγάλει από τη μέση τις ξένες εταιρείες – δηλαδή την JP Morgan και την North Asset Management - διότι αυτές οι εταιρείες δρούσαν ανταγωνιστικά προς τις εγχώριες τράπεζες, οι οποίες μέχρι τότε είχαν αναλάβει εξ’ ολοκλήρου τις εκδόσεις τέτοιου τύπου ομολόγων. Με την πράξη του αυτή, ο κος Πιλάβιος συνέβαλλε αποφασιστικά στην φθορά της τότε άπειρης και φοβικής κυβέρνησης, καθώς και στη γελοιοποίηση της χώρας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με τις μετέπειτα αστείες προσφυγές της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στην βρετανική FSA για την δήθεν διερεύνηση του σκανδάλου.   

Η αναφορά αυτή επίσης διαβιβάστηκε και στην Εθνική Αρχή για την Καταπολέμηση Εσόδων από Εγκληματική Δραστηριότητα. Εκεί είχε «μεταταχθεί», χωρίς τη θέλησή του φυσικά, από το υπουργείο Αμύνης, ο γνωστός σε όλους ανακριτής κος Ζορμπάς, ο οποίος και ανέλαβε να διεξάγει την έρευνα. Η έρευνα αυτή έγινε, φυσικά, κατά παραγγελία και επιλεκτικά με συνεχείς διαρροές στοιχείων στον αντιπολιτευόμενο τύπο και την τηλεόραση, ώστε να καλλιεργηθεί το έδαφος στην κοινή γνώμη για να επακολουθήσει η δημοσιοποίηση του πορίσματος του. Ενός πορίσματος, το οποίο αποτελεί «μνημείο» παρατυπίας και συγγραφής προσωπικών απόψεων του κου Ζορμπά – μιας και ποτέ δεν ακολουθήθηκαν οι ορθές διαδικασίες συγγραφής του και ποτέ δεν έτυχε της εγκρίσεως των υπολοίπων μελών της Αρχής.

Έτσι λοιπόν, το «βαφτισμένο» κατά τον κ Ζορμπά και τα ΜΜΕ πόρισμα, θεωρήθηκε και χαρακτηρίστηκε μη σύννομο από την Ελληνική Δικαιοσύνη – δηλαδή παράνομο. Η Δικαιοσύνη από την πλευρά της, αντί να τιμωρήσει τον τότε πρόεδρο της Εθνικής Αρχής, υπό την λυσσαλέα πίεση των αντιπολιτευόμενων ΜΜΕ, άρχισε να καλεί σε απολογία πολίτες επικαλουμένη τις παράνομες προσωπικές απόψεις του κου Ζορμπά. Με άλλα λόγια, με βάση μια μη σύννομη έκθεση ασκήθηκαν διώξεις, απαγγέλθηκαν κατηγορίες, σπιλωθήκαν ξένες επιχειρήσεις και υπολήψεις ανθρώπων οι οποίοι το μόνο «αδίκημα» που έκαναν ήταν να τολμήσουν να ανταγωνιστούν το εγχώριο τραπεζικό κατεστημένο με σκοπό να αποσπάσουν μερίδιο από την έκδοση των συγκεκριμένων δομημένων ομολόγων!

Έτσι ξεκίνησε αυτή η υπόθεση και σήμερα φτάσαμε στο πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της βουλής, το οποίο αναφέρει πως τα ταμεία ζημιώθηκαν κατά δεκάδες εκατ ευρώ, ενώ ήταν γνωστό στο πανελλήνιο από το καλοκαίρι του 2007 πως από το συγκεκριμένο ομόλογο δεν ζημιώθηκε κανένα ταμείο, μιας και το ομόλογο επαναγοράστηκε εξ’ ολοκλήρου από την JP Morgan και την North Asset Management. Να φανταστείτε πως τα μέλη της επιτροπής, ούτε καν μπήκαν στον κόπο να φωνάξουν έναν αναγνωρισμένο εμπειρογνώμονα για να κάνει μια πραγματογνωμοσύνη για την αποτίμηση του ομολόγου….Ούτε το αυτονόητο δεν έπραξαν …  

Έτσι, λοιπόν, απλά γίνονται οι αυτές «δουλειές» στην Ελλάδα. Κάποιοι δημιουργούν ένα σκάνδαλο, το οποίο με τη καθοριστική συνδρομή των φιλικά προκείμενων και κατευθυνόμενων ΜΜΕ διογκώνεται και διαιωνίζεται, με στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών στρατηγικών και επιχειρηματικών συμφερόντων. Στο τέλος, έρχεται και μια εξεταστική επιτροπή, η οποία βάζει το «κερασάκι στη τούρτα» βγάζοντας ένα πόρισμα με ένα σωρό ανακρίβειες και αναληθή στοιχεία βασισμένα σε μια μη σύννομη έκθεση…..Έτσι απλά…και ενώ η δικαιοσύνη δεν έχει καταλήξει ακόμη για την υπόθεση αυτή…Έτσι απλά…

Υ.Γ. For the record…σήμερα ο κος Πιλάβιος είναι υψηλόβαθμο στέλεχος σε Ελληνικό Τραπεζικό Όμιλο, ο οποίος πρωταγωνιστούσε στις εκδόσεις δομημένων ομολόγων πριν έρθει στο φως της δημοσιότητας η υπόθεση αυτή……Τυχαίο?....Δεν νομίζω….

Η Eλληνική επιχειρηματικότητα μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική διέξοδο από την κρίση

 Πάλι καλά που υπάρχουν και οι Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο  εξωτερικό, οι οποίοι με τις διακρίσεις που λαμβάνουν στους τομείς τους, διαφημίζουν και πρεσβεύουν την Ελλάδα με τον καλύτερο τρόπο. Η εκλογή ενός 32χρονου αυτοδημιούργητου επιχειρηματία από την Κρήτη στον τομέα της πληροφορικής, ο οποίος έχει δημιουργήσει έναν όμιλο εταιρειών με παρουσία στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, ως προέδρου της Πανευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Νέων Επιχειρηματιών - YES, αποτελεί μεγάλη τιμή για τον ίδιο αλλά και για την χώρα μας. Υπήρξε ο πρώτος Έλληνας που συμμετείχε στο Δ.Σ. της Συνομοσπονδίας, το οποίο λαμβάνει μέρος στις συναντήσεις των G8 και G20 σε επίπεδο επιχειρηματιών. «Η ανάληψη της διαχείρισης της επιχειρηματικότητας των νέων στην Ευρώπη από την Ελλάδα σηματοδοτεί τη στροφή της ελληνικής νεανικής επιχειρηματικότητας στην εξωστρέφεια, τη στιγμή μάλιστα που η νεανική επιχειρηματικότητας μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική διέξοδο από την κρίση», παρατηρεί με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα ο νέος πρόεδρος. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως «όλοι στο εξωτερικό περιμένουν με βεβαιότητα πότε θα πτωχεύσουμε» και συμπληρώνει, «επιθυμώ να πείσω ότι η Ελλάδα έχει σοβαρή επιχειρηματικότητα, γιατί, παρά τα πολλά προβλήματα, διαθέτουμε ένα πολύ καλό ανθρώπινο δυναμικό».

Τέτοιους ανθρώπους χρειάζεται η Ελλάδα για να ανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία της στο εξωτερικό. Γιατί τέτοιοι επιχειρηματίες όχι μόνο διαφημίζουν τη χώρα μας, αλλά με τις επιτυχίες τους προκαλούν και το ενδιαφέρον ξένων επιχειρηματιών για να επενδύσουν στη χώρα μας. Είναι πολλά τα παραδείγματα Ελλήνων επιχειρηματιών του εξωτερικού οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να αναδείξουν τα θετικά στοιχεία της Ελλάδας, τη δύσκολη αυτή στιγμή της μεγάλης πολιτικό-οικονομικής  κρίσης που περνάει η χώρα μας. Το θέμα είναι τι πράττουμε εμείς ως χώρα, ώστε να ανταποκριθούμε στις πρωτοβουλίες τους και να μπορέσουμε επιτέλους προσελκύσουμε ξένους επιχειρηματίες για να πραγματοποιήσουν επενδύσεις. Λίγα πράγματα, δυστυχώς…Γιατί με το υπάρχον «σύστημα» λειτουργίας της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, είναι σίγουρο πως όσο και να προσπαθήσουν οι Έλληνες του εξωτερικού, οι προσπάθειές τους θα πέσουν στο κενό. Και είναι κρίμα κάποιος να προσπαθεί να σε διαφημίσει και να σε υποστηρίζει όπου σταθεί και όπου βρεθεί, όταν εσύ (η Ελλάδα) αδυνατείς να ανταπεξέλθεις στις βασικές σου υποχρεώσεις…..δηλαδή να αλλάξεις, να απλοποιήσεις και να «αποδεμονοποιήσεις», επιτέλους, την επιχειρηματικότητα  στην χώρα μας.

Ανάπτυξη ή ύφεση;

Ολοι μιλάνε για ανάπτυξη, θεωρώντας την ως τη μοναδική λύση για έξοδο από τη βαθιά ύφεση στην οποία έχει μπει η χώρα.

Το λέει ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι αντιπολιτευόμενοι, το επανέλαβε χθες ο Ολι Ρεν από τις Βρυξέλλες λίγο μετά το Ecofin. Μέχρι και ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, που μας επισκέφθηκε χθες, για ανάπτυξη μίλησε ως αναγκαία προϋπόθεση. Μας είπε, περίπου, ότι είναι ο τομέας στον οποίο πρέπει η χώρα μας να δώσει έμφαση.

Ωστόσο, σε όλα αυτά υπάρχει κάτι οξύμωρο: όλοι αυτοί που μιλάνε για ανάπτυξη, είναι αυτοί που επιβάλλουν ή εκτελούν την πολιτική που ακολουθείται σήμερα και η οποία προκαλεί το ευθέως αντίστροφο της ανάπτυξης, την ύφεση. Η τρόικα δηλαδή από τη μια πλευρά (που επιβάλλει τη συνταγή) και η κυβέρνηση από την άλλη (που την εκτελεί). Αρα, εκ των πραγμάτων τίθεται θέμα αξιοπιστίας, τουλάχιστον για τους δανειστές μας.

Στόχος τους είναι πράγματι η πραγματική ανάπτυξη της χώρας, που θα συνοδεύεται από νέες θέσεις απασχόλησης και αύξηση του ΑΕΠ, ή μήπως απλά η εξασφάλιση της αποπληρωμής των δανεικών; Αν επιδιώκουν το δεύτερο, είναι κατανοητό πως οι «κορόνες» περί ανάπτυξης αφορούν απλά σε επικοινωνιακούς λόγους. Αν οι προτροπές για ανάπτυξη έχουν περιεχόμενο, τότε μάλλον θα πρέπει ν' αναθεωρήσουν την οικονομική συνταγή που μας επιβάλλουν. Γιατί και τα δυο μαζί δεν συμβαδίζουν...

Tο ενδιαφέρων των Ελλήνων του εξωτερικού για επενδύσεις και η αντιμετώπιση τους από το κράτος

Η αξιοποίηση των Ελλήνων επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλλουν ποικιλοτρόπως στη αντιμετώπιση της κρίσης που περνάει η χώρα μας, είναι μια πρωτοβουλία η οποία πρέπει να προχωρήσει και να στηριχθεί από όλους τους αρμόδιους φορείς. Στα πλαίσια αυτής της πρωτοβουλίας, ο πρωθυπουργός έχει συναντηθεί κατά καιρούς με ομάδες επιχειρηματιών, οι οποίοι του επεσήμαναν με τη σειρά τους, τους ενδοιασμούς τους για την προσπάθεια αυτή. Κύρια θέματα των συζητήσεων ήταν η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου της χώρας μαζί με την αλλαγή αντιλήψεων και πρακτικών αδιαφάνειας και γραφειοκρατίας που εμποδίζουν την προέλκυση και την οποιαδήποτε ανάπτυξη κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας. Αλλαγές που έχουν να κάνουν με την δημόσια διοίκηση, την παιδεία, αλλά και της γενικότερης νοοτροπίας που υπάρχει στην Ελλάδα. Εκ μέρους των επιχειρηματιών αναγνωρίστηκε η προσπάθεια που κάνει η Ελλάδα και εξέφρασαν την επιθυμία να συμβάλουν όχι μόνο στην κινητοποίηση του Ελληνισμού της διασποράς για επενδύσεις στη χώρα μας, αλλά και να μεταφέρουν την τεχνογνωσία τους από τους τομείς τους, την γνώση τους για τις απαιτούμενες αλλαγές, προκειμένου να καταστεί δυνατή η προσέλκυση ξένων επενδύσεων και να επιτευχθεί η ανόρθωση της οικονομίας.

 

Ως εδώ, όλα καλά. Σωστές οι πρωτοβουλίες και οι κινήσεις για την αξιοποίηση των Ελλήνων της διασποράς, που έχουν καταξιωθεί στον επιχειρηματικό χώρο και έχουν την δυνατότητα επενδύσεων στην Ελλάδα, αν και όλα αυτά τα χρόνια, 35 χρόνια τώρα μετά την μεταπολίτευση, ελάχιστοι έχουν επενδύσει και στα αλήθεια ακόμα λιγότεροι έχουν καταφέρει να φέρουν εις πέρας μια επένδυση για τους λόγους που προαναφέραμε. Αυτή η λυπηρή διαπίστωση πρέπει να μας κάνει να αναρωτηθούμε γιατί αποτύχαμε σε αυτόν τον τομέα. Γιατί δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε, ως κράτος, και να εκμεταλλευτούμε – με την καλή έννοια – το ισχυρό «χαρτί» των Ελλήνων επιχειρηματιών του εξωτερικού? Γιατί να τους θυμόμαστε μόνο τη στιγμή της μεγάλης ανάγκης ενώ τόσα χρόνια αδιαφορούσαμε για αυτούς?

Το έμ­πρακτο ενδιαφέρον των Ελλήνων του εξωτερικού στην σύγχρονη Ελλάδα, αποτελεί όχι μόνο αυτονόητη εθνική επιταγή, αλλά και ζωτική ανάγκη: Οι ελληνικής καταγωγής επιστήμονες, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, πολιτικοί, ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι που πρόκοψαν και διακρίθηκαν χάρη στην προσωπική τους αξία και στην προσωπική τους προσπάθεια, αλλά και οι άγνωστοι απόγονοι μεταναστών, που πιστεύουν και με διαφόρους τρόπους δείχνουν πως η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι και γι’ αυτούς «πατρίδα» – όλοι αυτοί αποτελούν ένα σταθερό και για αυτό πολύ σημαντικό στοιχείο συλλογικής (εθνικής) αυτοπεποίθησης, ίσως το μοναδικό, στην πολύπλευρη κρίση από την αδιέξοδη εσωστρέφεια που διέρχεται σήμερα η χώρα μας.

«Oι Έλληνες επιχειρηματίες του εξωτερικού έχουν τη διάθεση και τη πρόθεση να επενδύσουν στη πατρίδα τους»

«Είμαστε διαθέσιμοι να συμβάλλουμε. Η πολιτική της κυβέρνησης βρίσκεται στο σωστό δρόμο και υπάρχει αισιοδοξία, αρκεί να υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις και να  υπάρξει, επιτέλους, αξιοπιστία και αξιοκρατία. Η Ελλάδα αποτελεί ευκαιρία για επενδύσεις. Εμείς οι ομογενείς έχουμε πάθος για τον τόπο μας και τελικά θα αλλάξουν τα πράγματα», επισήμανε ομογενής επιχειρηματίας κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον πρωθυπουργό με θέμα την προσέλκυση επενδύσεων στην χώρα μας από Έλληνες επιχειρηματίες της διασποράς. Ο ίδιος επιφανής επιχειρηματίας συνέχισε λέγοντας πως και ο ίδιος θα προχωρήσει σε επενδύσεις στην Ελλάδα, αλλά και θα συνδράμει ώστε να πείσει και άλλους επιχειρηματίες -ελληνικής καταγωγής ή μη- να πράξουν ανάλογα καθώς η «ευκαιρία υπάρχει».

 

Όπως φαίνεται, οι Έλληνες επιχειρηματίες του εξωτερικού έχουν τη διάθεση και τη πρόθεση να επενδύσουν στη πατρίδα τους και να τη βοηθήσουν σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Αυτό όμως που ζητούν ως βασική προϋπόθεση για να επενδύσουν είναι η διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας, όπως αυτή εννοείται στον υπόλοιπο κόσμο και όχι όπως εννοείτε στην Ελλάδα. Λέγοντας διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας, οι πολιτικοί της χώρας μας αντιλαμβάνονται πως η λύση του προβλήματος της σημερινής αδύναμης επιχειρηματικότητας είναι οι λιγότερες διαδικασίες έναρξης μιας επιχείρησης. Αυτό, όμως, είναι εντελώς λάθος αφού η επιχειρηματικότητα αντιμετωπίζει ένα σύνολο προβλημάτων: δαιδαλώδη γραφειοκρατία, υψηλή φορολογία, έλλειψη υποδομών, έλλειψη αξιοκρατίας, έλλειψη χρηματοδότησης, ασταθές νομοθετικό πλαίσιο, έλλειψη εκπαιδευτικού συστήματος, ακόμα και την όχι πάντα θετική στάση της κοινωνίας απέναντι στην επιχειρηματικότητα. Τέτοιου τύπου αυτονόητες διευκολύνσεις ζητούν οι Έλληνες επιχειρηματίες του εξωτερικού, αλλά και οι ξένοι επενδυτές για να επενδύσουν στη χώρα μας. 

 

Tα παραδείγματα Ελλήνων επιχειρηματιών στο εξωτερικό είναι πολλά και λαμπρά σε κάθε κλάδο. Το μεγαλύτερο μέρος της επιτυχίας τους, όμως, απλά οφείλεται στις αυτονόητες βασικές υποδομές, που βρίσκουν στον τόπο που αναπτύσσουν την επιχειρηματικότητα τους, καθώς και στην αξιοκρατία. Απόδειξη? Πόσοι από αυτούς έχουν καταφέρει να επεκτείνουν την επιτυχία τους στη χώρα μας? Ελάχιστοι. Και όσοι το έκαναν είναι σίγουρο πως κάποια στιγμή στην πορεία της επένδυσής τους το μετάνιωσαν. Παρ’ όλα αυτά, αν οι μεταρρυθμίσεις επιταχυνθούν και υλοποιηθούν και η Ελλάδα αποκτήσει αξιοπιστία και αξιοκρατία, είμαι σίγουρος πως θα γίνουμε μάρτυρες μεγάλων επενδύσεων τόσο από Έλληνες της διασποράς όσο και από άλλους ξένους επενδυτές. Η ευκαιρία υπάρχει…